02-09-2016 - Optreden in De Maagd

Een onvergetelijke avond in theater de Maagd. Volle bak en staande ovaties voor Synapsz Kunstcollectief met Kees Warmoeskerken en Els van Egeraat, Het Residentie Orkest en Wibi Soerjadi. Een sfeer impressie.

17-08-2016 - Kunst en muziek versmelten

Bron: De Gazet, Bergen op Zoom

21-07-2016 - Kunst op de maat van de muziek

Bron: BN-De Stem


 

Mei 2016 - Residentie Orkest en Synapsz in De Maagd

09-07-2016 - Residentie Orkest op herhaling in Theater De Maagd te Bergen op Zoom

Kunstgenootschap SynapsZ  en Wibi Soerjadi zorgen voor een extra dimensie bij wat nu al een kleurrijk optreden belooft te zijn.
 
Ik zit tegenover Jan Slokkers die me telefonisch al een en ander had verteld over wat een bijzondere beleving belooft te worden op vrijdagavond 2 september.
“Weet je, vorig jaar zijn we er in geslaagd om in het kader van het 25-jarig jubileum het Residentie Orkest naar De Maagd te halen. Roland Kieft was destijds directeur van het orkest en kwam naar Bergen op Zoom om een beeld te krijgen van Theater De Maagd. Hij was onder de indruk van de inrichting en het uitnodigende karakter. Het werd daarna een volle bak met het concert en dat is ook belangrijk voor een orkest. Ze gaven dan ook aan graag nog eens terug te komen.”
 
Jan vertelt dat Bergen op Zoom weliswaar nooit een grote stad als Amsterdam of zo zal worden maar dat de mensen hier het wel verdienen om van een groot klassiek orkest als het Residentie Orkest te genieten. Samen met de verantwoordelijke voor de programmering Erik de Rooij toog Jan naar Scheveningen om het befaamde orkest op herhaling in het Bergse te krijgen. “Maar Sonn, ik miste iets. Zeker ook voor mensen die hun eerste kennismaking hebben met klassieke muziek wilde ik een extra beleving.” Afgelopen zomer zag Jan het kunstgenootschap SynapsZ in het Koetshuis van het Markiezenhof. “Ik ben er wel zes keer wezen kijken en dacht bij mezelf:’Die jongens kunnen echt veel.’ Het bracht me op het idee om een symbiose van zien en horen tot stand te brengen.”
 
Jan stapte dan ook op het collectief af met de vraag:”Zouden jullie je kunnen laten inspireren door klassieke muziek?” Toen ze in de De Maagd gingen kijken om te zien wat deze aan ruimte biedt zagen ze de 7 bollen hangen die door Kees Warmoeskerken waren vervaardigd in het kader van het jubileum van De Maagd. Direct ontstond het idee om juist deze 7 bollen te hervormen in het licht bezien van het optreden van het Residentie Orkest. Er zijn zeven bollen, ofwel Sferen, maar er zijn maar 5 kunstenaars in het collectief, namelijk: Aagje Pel, Richard de Weert, Hans Oerlemans, Gerard Huisintveld en Fred de Ron. Het idee om Kees Warmoeskerken hier aan toe te voegen ligt voor de hand omdat de bollen al van zijn hand waren. De zevende kunstenaar werd gevonden in Els van Egeraat.
Elke bol wordt momenteel helemaal nieuw gecreëerd door een kunstenaar. Het moet de beleving van het concert een extra dimensie geven. Maar er gebeurt nog meer! “Op een zo’n 60 m2 groot scherm wordt achter het orkest de projectie van beelden uitgevoerd. We hebben de techniek in hele professionele handen gegeven maar willen dat de projectie de emotie van de zaal volgt. Daartoe zullen twee kunstenaars bij het mengpaneel plaatsnemen. De beleving van het orkest wordt hiermee gevoed maar zeker ook het publiek zal zich afvragen ‘wat dit nu is?’ Het is erg belangrijk om een complete beleving te kunnen geven aan het publiek en daarom gold voor de kunstenaars de vraag wat hen nu ging binden met het concert. Maar bij dit alles, de muziek blijft wel leading!”
 
Jan stort een hele vloedstroom aan woorden over me heen. Vol passie en met twinkelende ogen doet hij zijn verhaal en zijn armen en handen vinden dan ook geen moment rust. “Beelden zijn versterkend aan de emotie van het beleven. Als ik nu al aan deze bijzondere avond denk dan word ik helemaal emotioneel. We proberen voor Bergse begrippen ‘out of the box’ te denken want Bergen is dit waard dit concert, deze muziek.”
 
Dan vertelt Jan me nog een anekdote die tekenend is voor Bergen op Zoom wellicht:”Vorig jaar na afloop van het concert van het Residentie Orkest kwamen een paar vrouwen op leeftijd op me af. Ze zeiden:’Witte wa’k nou zo mooi vin? Normaal motte me naar zullie en nou komme ze naar ‘ons!’ En dat geeft misschien wel weer wat ik voel. Je bent het waard als Bergenèèr dat het Residentie Orkest naar Bergen op Zoom komt!’
 
Jan vertelt nog veel meer. Zoals dat deze avond een Frans programma kent. Dat er een arrangement mogelijk is inclusief meet & greet, diner en een borrel na afloop.
De nieuwe artistiek directeur van het orkest, Sven Arne Tepl, vindt het wel erg bijzonder wat er in Bergen op Zoom gebeurt:”Ik vind het geweldig.” Hij heeft dan ook aangegeven dat hij een aantal kunstenaars op het podium wil interviewen over hun inleving en werk.
 
Nog een teken van het enthousiasme waarmee het Residentie Orkest naar deze dag toeleeft is de toezegging dat tijden hun repetitie vanaf een uur of 15:00 kinderen van het Leerorkest naar deze repetitie mogen komen kijken en zelfs in gesprek mogen gaan. “Dat moet op die kinderen en hun ouders toch wel een grote indruk maken. Zo zien ze professionals van dichtbij, iets wat ze later zelf ook wel willen bereiken.” Aldus Jan die al helemaal vooruitleeft naar 2 september.
 
Ik hoor teveel om het allemaal in één keer te bevatten en beloof Jan dan ook om nog een aantal keren terug te komen en van de vorderingen te horen. We hebben het namelijk nog niet eens gehad over de piano virtuoos Wibi Sourjadi die dit concert nog een extra cachet geeft. Ook maak ik al plannen om met de kunstenaars in gesprek te geraken om hun beleving te horen en te proeven.
 
Er zitten nog veel meer ideeën in de pijplijn om van deze avond iets heel bijzonders te maken. Maar om deze te verwezenlijken zijn er diverse extra inspanningen nodig. Als je geïnteresseerd bent loont het de moeite om eens contact op te nemen met Jan Slokkers op 06 53130172.
 
Ondertussen ben ik in ieder geval al razend benieuwd naar 2 september wanneer het Residentie Orkest de aftrap geeft om 20:00 uur voor wat zeker een hele bijzondere avond zal worden.

Bron: BOZ in Beeld

09-07-2016 - 7 kunstenaars, 7 werelden...............

Synapsz Kunstcollectief,  Richard de Weert, Fred de Ron, Gerard Huisintveld, Aagje Pel, Hans Oerlemans,  en gastkunstenaars Kees Warmoeskerken en Els van Egeraat gaan een uniek experiment aan met het Residentie Orkest en Wibi Soerjadi op 2 september in Theater de Maagd, Bergen op Zoom.

KUNST & KLASSIEK

Reserveer kaarten hiervoor bij:

http://www.demaagd.nl/home

15-09-2015 - Artikel BOZ in Beeld

Een waar cultureel spektakel, dat is wat Richard de Weert ons beloofde en dat is precies wat we kregen.

Voor diegenen die niet weten waar ik het over heb, en aldus ook nog niet zijn gaan kijken hebben we hier nog wat info.
 

"Het wordt een waar cultureel spektakel, met Jazz, proeverijen, lezingen, optredens en eigenlijk nog veel meer dus je moet beslist komen kijken. Het wordt een tentoonstelling die zijn weerga niet kent.” Kijk dat is een uitleg waar we iets mee kunnen. Het is dus een combinatie van verschillende kunstuitingen die al je zintuigen uitdagen en je dus constant 'bombarderen' met prikkels. Na vier weekenden zijn er al veel bezoekers geweest die ook tal van loftuitingen achtergelaten hebben als:
 

“Eén van de betere expo’s die ik in lange tijd in Bergen op Zoom zag, met evenveel humor als vragen die de beschouwer al antwoordend bij het spel betrekken. Als deze expo niet interactief is!”
 

“ Steeds weer iets nieuws. Voor de tweede mal was het net zo verrassend als de eerste keer!”
 

“Prachtige tentoonstelling! Het zou fijn zijn als er een permanente expositieruimte zou blijven in het Markiezenhof. Complimenten.”
 

“Bergen op Zoom ‘out of the box’ ten volle gelukt! Grote klasse resulteert in een blijvende glimlach!”
 

“Toevallig hier terecht gekomen. Wat een bijzondere, verrassende en afwisselende tentoonstelling!”
 

“Wat een geweldig initiatief. En een prachtige plek voor moderne kunst in Bergen op Zoom. Dit ontbrak nog; een unieke ruimte om wisselende exposities te houden, midden in de stad, omgeven door unieke panden!”
 

Voor diegene die zich afvraagt wat Synapsz nu eigenlijk is. Heb ik hier het antwoord van Richard:
”Wij zoeken naar verbinding, eigenlijk waar SynapsZ voor staat, en vullen elkaar op allerlei kunst terreinen aan. Het groeit en groeit naar een boeiende en wisselende tentoonstelling. Wij gaan met zijn vijven gelijkwaardig op en iedereen is uniek in zijn eigen werken; creatief, gedreven en inspirerend.”
 

Om het geheel nog meer dynamiek en contrasten mee te geven wordt er gebruik gemaakt van wisselende gastkunstenaars. Het leidt van het ene hoogtepunt tot het andere en maakt dat deze tentoonstelling het waard is om meerdere keren te bezoeken.

Natuurlijk stel ik vragen aan het kunstenaarsgenootschap. Sterker nog, ik heb er een aantal en de antwoorden daarop waren het zeker waard om ze integraal over te nemen.
 

Wat maakt deze expositie bijzonder?

De verrassing, de dynamiek, de verwarring, de combinaties van totaal verschillende disciplines en visies, die heel vanzelfsprekend tot één geheel samenvloeien, en de prachtige historische locatie natuurlijk.
 

Er is een vaste kern kunstenaars maar er zijn ook ‘tijdelijke’ kunstenaars. Hoe is dit idee tot stand gekomen en wat wens je er mee te bereiken?

Idee is tot stand gekomen vanuit twee gedachten:

      
· SynapsZ wil verbinden en bruggen slaan. Tussen kunst en de maatschappij, tussen kunstenaars en kunstenaars, en tussen de vele verschillende bestaande kunstuitingen.
 

       · Strategie om het publiek te prikkelen om vaker dan 1 keer een expositie te bezoeken. Dus wisselen we niet alleen wekelijks het eigen werk, maar ook maken we steeds plaats voor de gastkunstenaars, die het de moeite waard en nieuwsgierig maken om meerdere malen langs te komen. 
 

Hoe is de cohesie tussen kunstenaar, kunstwerken en publiek?

Ook hier is de verbinding de leidraad. Alle deelnemende kunstenaars en kunstwerken worden steeds samen tot een nieuw en spannend geheel gesmeed, lettend op zowel harmonie als contrast, in kleur, structuur en materiaalgebruik. Het resultaat is iedere keer weer een bruisende en prikkelende ontdekkingsreis voor de bezoeker die naar binnen gezogen wordt en verward maar volledig opgeladen weer buiten komt.
 

Wanneer is voor jullie deze expositie geslaagd?

De expositie is op zich al voor 100% geslaagd. Maar we kijken vooruit. Als de expo dusdanig naklinkt dat er niet alleen een vervolg wordt verwacht van ons, maar het ook in bredere zin een cultuurimpact heeft op Bergen op Zoom en de regio, dan is ook onze missie geslaagd.
 

Wat verwachten jullie persoonlijk van deze expositie?

Hoewel een kunstwerk graag publiek ontmoet en ontroert, staat hier het totaalconcept centraal. We verwachten niet zozeer iets, maar hopen op een zekere opwaardering van cultuurbesef. In praktische zin betekent dat dat we graag meer ruimtes van allure in Bergen op Zoom e.o. zouden willen zien, waar hedendaagse kunst respectvol getoond kan worden. Zowel als collectief als persoonlijk hopen we op een wake-up call voor politiek en particuliere initiatieven hierin.
 

Kijk, volgens mij zijn dat weer voldoende prikkels om je toch maar eens richting deze expositie te begeven. En als je al geweest bent,... doe het nog eens een keer want je zult versteld staan over hetgeen je dit keer weer zult zien.

Deze dynamische tentoonstelling is begonnen op 14 augustus en loopt tot 27 september; deze expositie is te bezoeken op vrijdag, zaterdag en zondag van 11.00u tot 17.00u.
 

En waar moet U zijn? Bij het Koetshuis in het Markiezenhof te Bergen op Zoom

Steenbergsestraat 8

4611 TE Bergen op Zoom

www.markiezenhof.nl
www.synapsz.nl

2015 - Zientuigen in het Markiezenhof

Zeven weekenden langkan er in het Koetshuis van het Markiezenhof genoten worden van alles wat met zintuigen en zintuiglijke waarneming te maken heeft.

In de weekends tussen 14 augustus en 27 september exposeert Kunstcollectief SynapsZ hier.

Bergen op Zoom - SynapsZ Kunstcollectief bestaat uit 5 kunstenaars: Aagje Pel, Hans Oerlemans, Fred de Ron, Gerard Huisintveld en Richard de Weert.

Ook dertien gastkunstenaars, waaronder diverse musici, vertellers, acteurs, architecten en gastronomen, geven in afwisselende samenstelling en op gezette tijden hun eigen invulling aan het thema ‘Zientuigen’.
 

‘Zientuigen’ is kijken, luisteren, proeven, voelen en ruiken…. De gastkunstenaars zijn:
Ellen Gieles, Peter Schudde, Hans Timmermans, Jacques Bakker, Annemiek Hoek, Corine Heijmans, Ellen Rijk, Alex Kiefmeijer, Ward Warmoeskerken, Frank van Bergen, Jeroen de Leijer, Marjolein Schalk en Steppie Lloyd Trumpstein.

Naast bijdragen van Theater Daidalos, Aardzwam & Zo, This is WAT, Switchon. today, kan het publiek ook nog een Jazztafette op locatie verwachten, een Jazz- en kunstcollege van Tom Goosen, een POP-UP dineravond van Culinair Vleghels, performances van de Wobby- en Eefje Wentelteefje-makers, de minibieb van Welmoed Jansen en tot slot een kunst- en wijnproeverij.

Het wordt een evenement dat mede door de vele gastkunstenaars en diverse activiteiten de toeschouwer zal verrassen door de dynamische en uitbundige opzet.

De officiële opening is zondag 16 augustus om 15.00 uur, de expositie wordt geopend door wethouder Yvonne Kammeijer.
De expositie is te bezoeken tussen 14 augustus en 27 september, op vrijdag, zaterdag en zondag van 11.00 tot 17.00 uur in het Koetshuis van Het Markiezenhof. Gratis entree.

Programma met activiteiten-en exposchema op www.synapsz.nl.

Bron: De Gazet

Expositie Koetshuis van Kunstcollectief SynapsZ

Door bericht aangeleverd op 7 augustus 2015 Algemeen
 

BERGEN OP ZOOM – In de weekends tussen 14 augustus en 27 september exposeert Kunstcollectief SynapsZ in het Koetshuis van Het Markiezenhof. Naast eigen kunstwerken ontvangt SynapsZ dertien gastkunstenaars, diverse musici, vertellers, acteurs, architecten en gastronomen, die in afwisselende samenstelling en op gezette tijden hun eigen invulling geven aan het thema ‘Zientuigen’. ‘Zientuigen’ is kijken, luisteren, proeven, voelen en ruiken.

De officiële opening is zondag 16 augustus om 15.00 uur, de expositie wordt geopend door wethouder Yvonne Kammeijer.
 

De kunstenaars

SynapsZ Kunstcollectief bestaat uit 5 kunstenaars: Aagje Pel, Hans Oerlemans, Fred de Ron, Gerard Huisintveld en Richard de Weert. Ze hebben niet alleen qua visie verwantschap, maar ook qua enthousiasme, creativiteit en prettige waanzin.

De gastkunstenaars zijn: Ellen Gieles, Peter Schudde, Hans Timmermans, Jacques Bakker, Annemiek Hoek, Corine Heijmans, Ellen Rijk, Alex Kiefmeijer, Ward Warmoeskerken, Frank van Bergen, Jeroen de Leijer, Marjolein Schalk en Steppie Lloyd Trumpstein. Naast bijdragen van Theater Daidalos, Aardzwam & Zo, This is WAT, Switch-on.today, kan het publiek ook nog een Jazztafette op locatie verwachten, een Jazz/Kunst college van Tom Goosen, een POP-UP dineravond van Culinair Vleghels, Performances van de Wobby- en Eefje Wentelteefje-makers, de minibieb van Welmoed Jansen en tot slot een Kunst/Wijnproeverij.

Het wordt een evenement dat mede door de vele gastkunstenaars en diverse activiteiten de toeschouwer zal verrassen in zijn dynamische en uitbundige opzet. Zeven weekenden lang kan er genoten worden van alles wat met zintuigen en zintuiglijke waarneming te maken heeft; ruiken, proeven, horen (luisteren), voelen, maar vooral ZIEN (en kijken舰). Kortom: ervaren, ondergaan, beleven en participeren.
 

Ruim een jaar voorbereiding is voorafgegaan aan deze tentoonstelling, van brainstormsessies tot werkelijke realisatie. Voortkomend uit de chemie tussen vier Bergse kunstenaars en een Noordwijkerhouter; uren van onzinnig spervuur en inspiratievolle spraakverwarringen, met ‘ZientuigeN’ als eindproduct. Voorlopig althans want SynapsZ heeft de smaak te pakken.
 

Achtergrond SynapsZ

SynapsZ is ontstaan uit de groepsexpositie ‘Het is het spoor dat je bijster maakt’ in Kasteel Ravenhof, juni 2014. Wat aanvankelijk een reguliere expo zou worden, met beelden, schilderijen en assemblages, werd gaandeweg een samensmelting van gelijkgestemde geesten en kunstuitingen, van performance tot concept art, met een alles verbindend geluidsaspect. Zowel deelnemende kunstenaars als bezoekers ervoeren de expo als een avontuurlijke ontdekkingsreis, als een belevenis. Geen kunst waar je op afstand naar kijkt, maar waar je tussendoor loopt, en onderdeel van bent. SynapsZ Kunstcollectief wil aansturen, verbinden en ruimte geven. Ruimte geven aan onze eigen expressie en ideeën, maar ook aan die van andere creatieve geesten, en daar een verbinding mee aangaan. Van hieruit is het zowel middel als doel om te verbazen, vernieuwen, vertellen, veroorzaken, verwarren en verwonderen. De expositie ‘ZientuigeN’ is een eerste statement vanuit de huidige visie, waarin SynapsZ een verbinding wil maken met andere (gast-) kunstenaars, maar ook met de samenleving. Kunst tussen de mensen, mensen tussen de kunst. Ervaringen van kunst en samenleving die nooit ons bewustzijn zouden kunnen bereiken zonder de onontbeerlijke instrumenten waarmee we waarnemen: de zintuigen.
 

Praktische informatie

De expositie is te bezoeken tussen 14 augustus en 27 september, op vrijdag, zaterdag en zondag van 11.00 tot 17.00 uur in het Koetshuis van Het Markiezenhof. Gratis entree. Programma met activiteiten- en exposchema op www.synapsz.nl

Bron: Bergen op Zoomse Bode

Zientuigen: de zintuigelijk waarneembare realiteit van SynapsZ

BERGEN OP ZOOM - In de weekenden tussen 14 augustus en 27 september exposeert Kunstcollectief SynapsZ in Het Koetshuis. Naast eigen kunstwerken ontvangt het kunstcollectief dertien gastkunstenaars, diverse musici, vertellers, acteurs, architecten en gastronomen, die in afwisselende samenstelling en op gezette tijden hun eigen invulling geven aan het thema ‘Zientuigen’. ‘Zientuigen’ is kijken, luisteren, proeven, voelen en ruiken.
 

De expositie is in deze periode elke vrijdag, zaterdag en zondag te bekijken tussen 11.00 en 17.00 uur, de toegang is gratis. Het Koetshuis (de voormalige Jeugdbibliotheek) is te bereiken via de achterpoort van Het Markiezenhof aan de Hofstraat. Per week worden er wijzigingen in de opstelling aangebracht, waarbij sommige kunstwerken plaats maken voor nieuwe. Zo blijft de tentoonsteling de toeschouwers ook bij een nieuw bezoek telkens weer verrassen!
 

Zondagmiddag 16 augustus was de opening van de expositie. KijkopBergenopZoom.nl was erbij. Klik hier voor het fotoalbum (foto's: Hans-Jorg van Broekhoven)
 

Fotobijschrift: De kunstenaars van SynapsZ (v.l.n.r.): Gerard Huisintveld, Fred de Ron, Hans Oerlemans, Aagje Pel en Richard de Weert. (foto: SynapsisZ)

Bron: Kijk op Bergen op Zoom

Wethouder Kammeijer: 'Koetshuis zou expositieruimte moeten blijven'

BERGEN OP ZOOM - Het Koetshuis zou behouden moeten blijven als expositieruimte voor eigentijdse, jonge kunstenaars. Dat stelde wethouder Yvonne Kammeijer (welzijn, onderwijs- en jeugdzaken) zondagmiddag bij de opening van de expositie 'Zientuigen' van kunstcollectief SynapsZ. "Als ik het persoonlijk voor het zeggen zou hebben, dan zou het Koetshuis een stedelijke expositietuimte worden", sprak Kammeijer met grote stelligheid. Dat heeft ze echter niet: de meerderheid van het Bergse college is namelijk vóór een herbestemming van het Koetshuis tot regionaal archief.

Wethouder Kammeijer roemde de veelzijdigheid van de Bergse 'kunstscene' en betreurt het dat er geen eigen expositieruimte meer is. Leegstand genoeg, maar daar kan de gemeentelijke bewindsvrouwe weinig mee."Helaas heeft de gemeenteraad besloten dat er zoveel mogelijk leegstaand gemeentelijk vastgoed verkocht moet worden." Bergenaren zijn zelf creatief in het vinden van tijdelijke oplossingen, en Kammeijer haalde daarbij de voorbeelden aan van de kunst-etalages die her en der in de binnenstad zijn ingericht.
 

Gelopen race

De herbestemming van het Koetshuis tot archiefgebouw lijkt echter een gelopen race. De voorbereidingen voor de vorming van het regionaal archief zijn in een vergevorderd stadium en ook het Bergse college heeft zich in meerderheid vóór de archiefhuisvesting uitgesproken. Oud-markiezenhofdirecteur Wim Reijnders is de beoogde directeur van deze nieuwe regionale samenwerking die medio volgend jaar van start moet gaan. Na afloop van de openingstoespraken loopt hij vol trots door 'zijn' nieuwe pand. "Alle archieffuncties verhuizen uit Het Markiezenhof naar dit gebouw", zo kan hij beamen.
 

'Nieuwe Etcetera'

Dat geldt óók voor de huidige leeszaal annex bezoekerscentrum aan de Steenbergestraat. "En het kan zomaar zijn dat daar weer een nieuwe Etcetera (een voormalige kunstgalerie, red.) kan komen", merkt hij op. Maar, zo benadrukt Reijnders: dat is aan zijn opvolgers om te bepalen. Hij heeft met Het Markiezenhof niets meer van doen en is sinds 1 juli als kwartiermaker bij de archiefdienst-in-oprichting aan de slag. "Werk genoeg aan de winkel."
 

• Meer informatie over de expositie en SynapsZ vindt u hier

Fotobijschrift: Wethouder Kammeijer opent de expositie 'Zientuigen' van kunstcollectief SynapsZ. (foto: Hans-Jorg van Broekhoven)

Nieuw kunstenaarscollectief Synapsz uit Bergen op Zoom debuteert in Koetshuis Markiezenhof

BERGEN OP ZOOM - Het nieuwe kunstenaarscollectief Synapsz uit Bergen op Zoom pakt vanaf vrijdag uit met de grote manifestatie 'Zientuigen' in Koetshuis.
 

Synapsz bestaat uit Gerard Huisintveld, Aagje Pel, Fred de Ron, Hans Oerlemans en Richard de Weert. Zij exposeren zeven weekends lang in het Koetshuis van het Markiezenhof samen met gastkunstenaars die elke week rouleren.

"Rode draad is de verandering", aldus Huisintveld. De brede kunstmanifestatie heet 'Zientuigen' en omvat naast kunstwerken onder andere rondleidingen door de historische kruidentuin, een pop-up diner en een jazztafette.

Lees donderdag meer in BN DeStem.

* 2015 jaarexpo in het kantoorgebouw van de BWB (Belastingsamenwerking West Brabant) in Etten-Leur.

* expositie " Zientuigen" met het SYNAPSZ collectief in het Markiezenhof / Koetshuis te Bergen op Zoom vanaf 14 augustus t/m 27 september 2015 met vele gastkunstenaars. SynapsZ bestaat uit Richard de Weert, Aagje Pel, Gerard Huisintveld, Fred de Ron en Hans Oerlemans.
Website: www.synapsz.nl.

Richard de Weert - Duoexpositie

Albert Hagenaars over de late debuutexpositie van Richard de Weert
Het moet een dilemma zijn, een met de nodige weerhaakjes. Ben je eindelijk zo ver dat je je beeldend werk wilt laten zien, tot stand gekomen in een tijdsbestek van bijna veertig jaar en verspreid over nogal wat disciplines, word je geconfronteerd met de vraag wat je dan zoal moet ophangen op die nog net niet dertig plaatsen die je ter beschikking staan. Kies je voor de breedte (je kunnen op het gebied van tekenen, schilderen, grafiek, fotografie en wat al niet) of voor de diepte (laat je zien waar je het verste in gekomen bent)?
Richard de Weert (1955, Bergen op Zoom) zag zich voor deze opgave gesteld. Samen met academiegenote Linda Lambrechts (1967, Berchem) die al een halve carrière in de wereld van de reclame en marketing achter de rug heeft, exposeerde hij in april 2012 bij de Vlaamse organisatie Tracé vzw in het voormalige treinstation van de Antwerpse voorstad Ekeren, een ruimte die sterk aan aantrekkingskracht heeft gewonnen dankzij een onlangs aangebrachte lichtkap. Hun eveneens gezamenlijk uitgebrachte catalogus bewijst, dat ze er goed aan hebben gedaan hun krachten te bundelen voor deze dubbele debuutexpositie. Er zijn namelijk meer overeenkomsten dan verschillen, een resultaat dat niet alleen gebaseerd zal zijn op hun selectie van getoonde werken maar zeker ook op hun keuze om een opleiding te volgen aan het MUDA (Multidisciplinair Atelier, een afdeling van de academie Sint-Lucas in Kapellen) dat, de naam zegt het al, de meest uiteenlopende disciplines aanbiedt. De Weert was daar vijf jaar actief. Beiden bestrijken het volledige gamma van figuratief tot abstract en van tonaal tot coloristisch en willen diverse technieken laten beoordelen, aan de hand van overwegend producten van bescheiden afmetingen, wat overigens beïnvloed kan zijn door de intieme maar tegelijk ook beperkende expositieruimte van het station.

 

De Weerts deel van de tentoonstelling werd opgedragen aan zijn vroegtijdig overleden broer Noud. Deze hoog begaafde man was niet alleen schrijver, dichter en vertaler (hij zette diverse talen naar het Nederlands over én omgekeerd!) maar ook een begiftigd schaker. Noud de Weert deed o.a. aan nationale kampioenschappen mee in België, het land waar hij zich vanwege de liefde vestigde. Hij was ook actief voor De Goudvink, een Antwerps uitgevershuis dat sinds 1972 geen boeken meer uitgaf en in 1982 officieel werd ontbonden. De mogelijkheid bestaat dat zijn nagelaten geschriften verloren gegaan zijn bij een opruiming in de woning van een andere broer in Amsterdam. Het is hoe dan ook nog steeds een raadsel voor zijn collega’s, vrienden en familie dat hij ondanks zijn werkdrift en talenten nooit een werk van zichzelf uit wilde geven. Zoiets fascineert nu eenmaal. Zou het een toeval wezen dat de openingsdatum van de tentoonstelling, te weten 14 april, overeenkwam met de sterfdag van Noud, ofwel Arnold zoals hij in Vlaanderen bekend stond?
Richard de Weert, opgegroeid in een gezin met vijf oudere broers die gretig allerlei populaire jongerenbladen lazen, begon als kind met tekeningen die geënt waren op de rijke, voornamelijk Franse en Vlaamse stripcultuur. De tekenaars van zijn helden, o.a. Dick Bos, Tom Poes en Ollie B., Blake & Mortimer en De Rode Ridder, waren zijn voorbeelden. En niet de minsten. Op de cartoons die hij ophing schemeren nog steeds perspectieven van o.a. Robert Crump, Edgar P. Jacobs, Hergé en Hans G. Kresse. Frappant is dat laatstgenoemde, hoewel De Weert dat tot voor kort nooit geweten heeft, niet alleen qua tekentrant vlakbij was maar ook fysiek, Kresse woonde namelijk lange tijd amper anderhalve kilometer verderop, in de Bergse wijk De Rode Schouw.
Met de cartoons, nu modest aandacht vragend op vier kolommen met elk vijf tekeningen, kon De Weert al vroeg een eigen, meteen herkenbaar idioom tonen. Tientallen jaren leverde hij tekeningen, die alle tinten van humor uitstralen, van ironie tot sarcasme en van licht vertekend tot absurdistisch, aan tal van bladen. In deze hoek zat voor hem dus niet meer de uitdaging. Gelukkig verloochende hij deze achtergrond, deze bakermat ook, niet.
Het meest in het oog springen enkele grotere werken en dit niet alleen vanwege hun omvang en strategische plaatsing. Daar is het in acryl uitgevoerde doek ‘Gestopt!!’, dat een deel van een volle asbak voorstelt. Het is realistisch weergegeven maar tegelijk ook met zo’n vaart neergeborsteld dat het plezier er van af spat. Als weelderige courtisanes lonken drie voortijdig uitgedrukte peuken, wel elk met een verschillend wit rookdeel, op hun kussens van as naar de beschouwer. Het is een geslaagde metafoor voor leven, lust en dood. Roken, toegeven aan de fysieke behoefte en de zintuiglijke roes, pleegt nu eenmaal een aanslag op de gezondheid. Hoe lekkerder, hoe langer ook het genot, hoe korter de levensverwachting. Daarnaast, ironie is nooit ver weg bij De Weert, hoe zeker is het dat de roker daadwerkelijk de kracht opbracht om ermee te kappen? Er staan tenslotte twee uitroeptekens achter de titel, net één te veel. In een situatie dat iemand het echt klaarspeelde definitief te stoppen, zou je toch eerder een asbak met alleen as verwachten of, psychologisch aantrekkelijk, slechts één peuk, die dan wel tot het mondstuk was opgerookt? Maar nee, er liggen er drie, elk geknakt en dus niet volledig genuttigd. Dat wijst eerder op de frustratie niet zomaar te kunnen ophouden. Je kunt de voorstelling ook verbinden met het ontstaansproces: juist het stoppen of willen stoppen met roken, met een bezigheid die met ziekte en dood geassocieerd moet worden, levert een kunstwerk op, een schildering die een langer leven ambieert dan dat van zijn maker. Het kan ook haast niet anders; iemand die met de dubbele bodems van cartoons en spotprenten is opgegroeid, die daar volledig van is doortrokken, moet wel naar meerduidigheden zoeken in werk dat daaruit voortgevloeid is.

 

Heel anders van opzet en techniek zijn twee afleveringen van de serie ‘Mens & Massa’ en wel de nummers IV en V. Het betreft digitale fotobewerkingen van monografiek, vastgelegd in diverse fases en daarna gedrukt op aluminium. Wellicht waren het aanvankelijk compositiestudies. Op deze expositie behoren ze evenwel tot de best geslaagde werken, zowel qua kleur als vorm. De naam geeft al een relatie aan tussen individu en groep en bij De Weert werd dat een spanningsveld dat direct de aandacht opzuigt. Nummer IV is mooier, esthetisch gesproken, en opener. Zo danst het meest rechtse personage zich zelfs uit het verband los, maar nummer V heeft door de grotere rol van de schaduwen en de meer gedrongen groepsvorming iets dreigends. Als het al z’n bedoeling was een contrast tussen beide uitwerkingen te geven, is De Weert hier wonderwel in geslaagd. Groter weergegeven zou vooral nummer V nog overtuigender overkomen.

 

En nog weer heel anders is ‘New Life V’, dat goed vergeleken kan worden met de nummers I t/m IV, die gezien de verschillende techniek voornamelijk hun titel gemeen hebben. Hier niets dat op bedachtzaamheid wijst, het uiteindelijke resultaat van een arbeidsproces. Integendeel, de bloemachtige vorm lijkt organisch tot stand gekomen, achteloos haast, ongezien, op zichzelf gericht. Het werkje, een tekening in gesmolten was met pigmentpoeder, is ook kleiner dan de eerder genoemde stukken. Toch weet het z’n bestaan in alle bescheidenheid kenbaar te maken. Hoe langer je kijkt, hoe meer er gebeurt: er is een geraffineerd spel te zien tussen tere, voorzichtige, zoekende vormen en harde, directe, en hetzelfde geldt voor de kleuren. Het getuigt van vakmanschap, én smaak, om zoveel schakeringen van uiteenlopende kleuren toch in één tonaal gareel te krijgen. Ik nam spontaan een bloem als vergelijking maar dat is niet nodig; de kwaliteiten van dit kleinood veranderen niet als je een figuratieve vertaling afwisselt met een abstracte. Het is zichzelf, onafhankelijk, ongenaakbaar in kwetsbaarheid.
 

Van ‘New Life V’ naar de monoprint ‘Kracht’ is, ongeacht hun beider verlegen formaat, een grote overgang. ‘Kracht’ stráált z’n naam als het ware al uit. In enkele grote vegende en rollende bewegingen met een organisch voorwerp drukt het een vorm uit die aan een menselijke houding doet denken, een houding van onverzettelijkheid: opgetrokken schouders, kop naar beneden, benen uit elkaar. Naar later bleek werd dit werk uitgevoerd met de helft van een doorgesneden rode kool, wat niet alleen de rode kleur (van inkt natuurlijk) verklaart maar ook de mogelijkheid biedt het resultaat van dichtbij te bekijken en te genieten van de nerven en bladvormen, die zo ondergeschikt lijken aan de hoofdlijnen maar die toch mede bepalen. ‘Kracht’ bewijst eens te meer dat De Weert overzicht kan houden, zich niet verliest in gepriegel maar ook niet toegeeft aan gemakzucht, al gauw uitgelokt door het Grote Gebaar. Toch zou ook ‘Kracht’ nog aan kracht winnen als het op een wandgroot formaat tot stand kwam. Lees in deze opmerking zeker een aansporing.

 

Ook over andere geselecteerde werken, maar niet allemaal, valt veel boeiends te vertellen. Plaatsgebrek noopte echter tot het leggen van bovenstaande accenten.
Richard de Weert is met de meeste opgehangen producten geslaagd in z’n opzet, namelijk om eerstens verantwoording af te leggen over z’n tijd aan het MUDA en tweedens te laten zien waar de sterkste impulsen te onderscheiden zijn voor het vervolg. Ik zou zeggen dat hij in elk geval verder moet met de gemengde technieken. En een vervolg is nodig! De basis is breed en verankerd, nu moet hij daarop gaan bouwen, zich specialiseren dus ook. Veel tijd heeft hij niet meer maar bij leven en welzijn nog meer dan dubbel zoveel als zijn streekgenoot Vincent v.G., die in amper tien jaar een oeuvre schiep dat de wereld nog altijd in verrukking en verbazing bevangen houdt en dat terwijl de man in kwestie een heel wat zwaardere last had mee te torsen. De kans is uitermate klein dat een late beginner tot zo’n belangwekkend oeuvre weet te komen. Mijn punt is dan ook veeleer symbolisch bedoeld. Het moet voor De Weert, afgaande op o.a. de hierboven besproken werken, op de groei die in vele opgloeit, mogelijk zijn een eigen top te bereiken. Na deze expositie, die daarvoor gelukkig te weinig vrijblijvend is, kan hij niet anders meer, tenzij hij aan z’n eigen idealen meent te moeten verzaken. Dat mag niet gebeuren en deze korte bespreking hoopt daar een rol bij te spelen.


 

Eerder gepubliceerd in De Verborgen Hoek, juni 2012

Bron: Albert Hagenaars

Artikel in Tracé

Bron: Tracé

Artikel in BN/De Stem van 17 april 2012

Cursisten aan het woord

Ik ben Richard de Weert, 56 jaar, woonachtig in Putte en autodidact in de kunst. Vanaf mijn 50-ste ben ik me meer creatief gaan ontwikkelen, omdat ik mijn hele leven al hobbymatig met illustratie en cartoons bezig hield. De afgelopen jaren heb ik lessen Animatietechnieken, Photoshop, webdesign en Fotografie gevolgd bij Christian Godschalk. Wat mij betreft een 'kei' van een docent, die zijn vak uitermate goed beheerst en nog eens op een geduldige manier op zijn leerlingen weet over te brengen. Omdat ik al 6 jaar lessen volg aan de academie Beeldende Kunst in Kapellen (Blg), zijn we een aantal jaren geleden met een aantal medestudenten begonnen aan de cursus Animatietechnieken bij 't CVK, omdat dit goed aansloot op ons project binnen de academie. Dankzij deze welkome aanvulling konden we het 3e jaar in de Hogere Graad met een animatiefilmpje afronden met goed resultaat. Ik heb mijn filmpjes op YouTube gezet. The PianistWing en Skaterboy Swing)
Vanwege de prettige manier van lesgeven en korte duur van de cursussen, heb ik ook de laatste 2 jaar Photoshop, fotografie en webdesign gevolgd.

Deze cursussen zijn goed van pas gekomen, want ik heb sinds februari 2012 heb ik mijn eigen site kunnen realiseren www.ricxart.nl.

U kunt hier een kijkje opnemen en zien dat cursussen aan het centrum voor de kunsten vruchten hebben afgeworpen.
Ik ben zeker fan van 't CVK om in de toekomst meer cursussen te blijven volgen, die mijn creativiteit kunnen verbreden en verdiepen.

Bron: cvk

Artikel 'Duo Expo'

DUO EXPO in Tracé, te Ekeren van LILA (Linda Lambrechts) uit Ekeren in duet met een Nederlander, Richard de Weert. Beide kunstenaars werken rond dezelfde thema's, aangereikt via hun opleiding MUDA te Kapellen, doch duidelijk via een eigen stijl uitgevoerd. De verschillende visies van beide kunstenaars maakt deze DUO EXPO plezierig, wisselend en boeiend. EXPO:Tracé/station van Ekeren/Veltwijcklaan 222, Ekeren. za 14/4 tem zo 29/4 - www.lilaweb.be - www.ricxart.nl

Linda Lambrechts en Richard de Weert

Artikel over Expositie Richard de Weert en Linda Lambrechts in BOZ in Beeld

Expositie Richard de Weert en Linda Lambrechts

Aankondiging expositie

Nieuwe website